Maske Şiiri - Mustafa Ata

Yıllar hızla gelip gidiyor
Dönüp de arkasını bakmıyor bile
Geride bıraktığı zavallı insanlara
Giderken bırakıyor yorgun
Bedenler,aklar düşmüş saçlar
Sorgulamıyoruz bile
Geçen zamanın bedenler den
Ruhlar dan neler alıp götürdüğünü
Ben biliyor muyum
Sen biliyor musun
Geride neler bıraktık
Acaba kaç kalp kırdık
Kaç gönül yaraladık
Kaptırmışız benliklerimizi
Hayat denilen o korkunç
Çarkın dişlileri arasına
Acı çeken ruhlarımızın
Farkın da bile değiliz
Unutmuşuz artık
Kardeşliği dostluğu sevgiyi
Anayı babayı
Oğlu kızı
Sevgiliyi
Canı cananı
Unutmuşuz İNSAN olduğumuzu
Yüzlerimizi örtmüşüz
Bencilliğin korkunç maskesiyle
Dağıtıyoruz etrafımıza sahte
Gülücükler sevgiler
Öyle an geliyor ki
Kendimizde inanıyor aldanıyoruz
Kendi yüzümüzde ki
O maskenin tılsımına
Kaptırıyoruz tüm benliğimizi
Yelken açıyoruz bizde
Sahte sevgilerimizle aşklarımızla
Sahte sevgiler denizine
Boğuyoruz bedenlerimizi ruhlarımızı
Kendi ellerimizle yarattığımız
Sahte sevgiler denizinde….