Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İnsanlar sahte gülücüklerle bezenmiş, maskelerini takmışlar...
Komşum aç-susuzmuş,
Dayım hasta yatıyormuş,
Annemse için için ağlıyormuş,
Bana ne!
Benim insanlığımı almışlar...
düşündürdüğün için sağol
Sende varken bu yürek
Almazlar, alamazlar.
Uyarmaya devam et sen.
Ta ki insanlık uyanana kadar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta