Maske Şiiri - Abdurrahman Demir

Gizli kalsın ne olur
Bahsetme o yıldızdan kimselere
Nereye bakıyorsun diye sorarlarsa eğer
Gökyüzüne de sadece
Biliyorsun
Güzel olan her şeyi
mahveder insanlar
Sür biraz gözlerinin altına
Ateşten yanmış çaydanlığın isinden
Çöp tenekesinde sakla yüreğinin karasını
Yok
Yabana atma bu dediklerimi
Önüme aksın ki iki gözüm
Insanlar tavada sever balığı
Kuşları kafeste
Kuzuyu şişte
Aşkı mezarda
Sen hiç
Koyunu yedikten sonra
Ağlayan kurt gördün mü hayatında
Çiçekleri kökünden söktükten sonra
Pişman olan rüzgâr
Allah aşkına
Gördün mü gerçekten
Gözlerinden yaş akarken
Beyninden kahkahalar yükselen hayvan
Bak diyorum ki sana
Göğümüzdeki son yıldızdır bu
Sakın bahsetme kimselere
Kurtlar ağlar alimallah
Tersinden eser rüzgâr
Aman aman
Bir sevda ki
Misket gibi yuvarlanır çocukların elindenden