Maske Şiiri - Atilla Durukan

Maske

yüzüne takmış maske
sanki mahzun bir melek
birden ortaya çıkan
bir iyilik meleği.
toplumun çoğu cahil,
çoğu da menfaatçi.
geri kalan kesimi,
hem akşam, hem sabahçı.
birileri çalıyor, birleri de seyirci,
millet, sessiz bir sürü,
güttükçe, güdülüyor.
içten içe yanarken,dışından hep gülüyor.

ölümün tezgahları yıllar önce kuruldu,
tüm dünyada hainler,kuçak kucağa geldi.
çekildi fermanları,türk ün anadolunun.
dökülen binlerce kan,yıkandı sularla hep
vatan için ölenler,kelle diye anıldı,

geçince mucizesi,yutulan ilaçların,
konuşanlar olunca,susturuldu dudaklar
al san bir kilo çay, al sana da patates,
sakın çıkmasın sesin,sonra kalırsın dinsiz

ben senin yerine düşünür,
seni yönlendiririm
sen,görmez bilmez,düşünmez
sadece yaratıksın
ben,üstünüm bak senden
seni yönlendiren ben.