Gündüzleri, gülen maskemi takarım yüzüme,
Gece karanlığında aydınlığa çıkartırım hüzünlerimi,
Sözlerimden ayrı, yüzümden ayrı hüzün damlar,
Yavaş yavaş karanlığı ıslatır sabaha dek…
Ahu Öztürk
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta