Bak çıkardım bildiğin tüm maskelerimi
Öylece geldim kapına, bu yüzüm sensin...
Her gün aynaya bakıp ama görmediğin
Yüzümde derin bir bıçak yarası sevda izin...
Tanı, ellerim senin gözlerim senin sesim senin
Her kıvrımında sen yaşıyorsun bu bedenin
Çekip alma bakışlarını tanımadığın yüzümden
Bu yüz senin yarattığın en son ustalık eserin
Demle gönlümü gelmişken gönül kapına
Helva olur diyorlar koruk bile sabırla
Çevirme yüzünü benden sende çıkar maskeni
Al içeri sualsiz kaldır nolur perdeni
Öyle çoğalma bakınca yalnız bir yüzün olsun
Kov hepsini yüzünden ben gibi sade kalsın
Ben sana senle geldim riyasız yalın halde
Dokun bak yüzüme gerçek ve tertemizim
Yıkarsan duvarları göreceksin ben varım
Öyle mahzun bir halde yüzüne bakmaktayım
Şiirimle sözümle maskesiz kendi yüzümle
Birde aşk dolu özümle kapında yatmaktayım...
Dönay Kurt /Muğla 19.05.2011
Dönay KurtKayıt Tarihi : 19.5.2011 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DM...
TÜM YORUMLAR (2)