Maske Şiiri - Mahmut Nazik

MASKE

Kırk çıkın yapmışım
Çıkın çıkın içinde
Hani var ya
Matruşka mı desem
Lahana mı
Kırk kabuğun var
Soy babam soy
Ama bilmem içinden ne çıkar
Ben bile bilemezken beni
Çözene aşk olsun yani
Haberin olsun, soyarsan kokarım
Soğan gibi hani
Bulana aşk olsun özümdekini

Kaç maskem var bilseniz
Gülerken ağlayan
Ağlarken gülenim b
Bulana aşk olsun zulamdakini
Bilene aşk olsun yüzümdekini

Ve korku
Ve kaygı
Yapayalnız
Özgürlüğümü özgüvenimi
Korkulukların korkulukların teslim aldığı
Güllerim gölgelemiş dikenimi

Gelin gelip
Kız giden
Karanlıkta göz eden
İpi kırılmış boncuk
Asmadan düşmüş üzüm salkımı gibi
Darmadağın bir insan

Zulamda
Cırnaklarım toynaklarım
Hurda hile
Elim tetikte
Gözüm açık uyurken bile
Muştalarım silahlarım
Yüreğimi açsan dağları devirir ahlarım

Bir yanım gınalı bağlar gazeli
Bir yanım kınalı dünya güzeli
Bir ah çeksem
Dağlar taşlar yanacak
Bir ‘Heyt! ’ desem
Duyan da yiğit sanacak
Korkaklığımdandır gözü karalığım

Yani
Ben yalan ben yılan
Ben aç
Ben muhtacım
Özümde köpürür kinim
Mirasımdır yavruma korkum acım

Bilir misin bilmem ama
Bir ağlarken güzelim
Bir de
Son nefeste sıyrılır maskelerim
Dökülür kâküllerim
Ben benim biliyor musun?

Deki niye
Ona eğil buna eğil
Bu gör düğün ben, ben değil

Güce mi tapmalı
Parayı
Sarayı mı yıkmalı
Bilmem ki ne yapmalı
Desem ki tanrıya sığınmalı,
Gayrı
O da pazarın malı

Mahmut Nazik 21. 03. 2011 Mersin