Mask Şiiri - Yorumlar

Sayın Erlaçin,
Onu nesre yakın kıldığı halde nesirden ayıran duvar biraz fazla saydam olduğundan göremediğimiz için bizleri bilgilendirip o duvarı tanımlamanız daha aydınlatıcı olurdu.

Saygıyla.

Sayın Kurul, 'mensur şiir' hakkında sadece bilgi verdim ve şiir için;
.....'mensur şiir' diye adlandırılan ama semantik olarak düzyazıya (nesre) YAKIN olan bir türde yazıldığını düşünüyorum...... dedim zaten...

Günümüzde yazılan şiiri illa ki 19 YY. şiir kalıplarıyla değerlendirmek gerekmez! Mensur şiir benim de ilgimi çekmiyor. Ama anlamak için geçmişten gelen bir çizgiyi, zaman içindeki dönüşüm ve değişimi de dikkate alarak değerlendimek lazım...

Şiir olmuş, olmamış...o konuda bir yorum yapmadım, yapmayacağım da...

Kişisel olarak metnin şiirsel özellikler taşıdığını, ancak özellikle 'mensur şiir' diye adlandırılan ama semantik olarak düzyazıya (nesre) yakın olan bir türde yazıldığını düşünüyorum.

Mensur şiirin 19. yüzyılda Fransız edebiyatında ortaya çıktığını biliyoruz. Karakteristik özelliklerini Charles Baudelaire, Isidore Ducasse, Mallarme ve Arthur Rimbaud gibi şairler sayesinde edinmiş ve Fransız edebiyatında Baudelaire ile yaygınlaşmıştır. Dünya edebiyatında, örneğin Edgar Allan Poe da bu türde eserler vermiştir. Türk edebiyatında ise ilk temsilcisinin 'Mensur Şiirler' (1889) adlı eseriyle Halit Ziya Uşaklıgil olduğu söylenir. Üstadın kendisi yazılarının şiire yakın olduğunu belirtmiştir. Denemeleri için, “Mensur Şiirler”in özsözünde söyle der:

“Bu makaleleri tevlid eden fikirler şaîrane olduğu için onlara mensur şiirler namını vermek istedim. Şiiri vezin ve kafiyede arayanların edecekleri itiraz indimde bir itiraz-ı hîça-hîç kalır.”

Günümüzde Şükrü Erbaş, Ahmet Erhan, Kemal Özer, Hüseyin Ferhad, Semih Baylan, Salih Bolat, Ali Cengizkan, Engin Turgut ve daha birçok şair mensur şiir türünde eserler vermektedir. 2008 Necatigil Şiir Ödülünü alan, Enis Batur'un 'neyin nesisin sen' adlı kitabı da bu türün son örneklerinden biridir.

Kısacası diyorum ki, metne biraz de bu açıdan bakmakta yarar var. Böylece onun değişik ve nesre yakın bir şiir formunda yazıldığını görmek mümkün.

Bence metnin orjinal hali (şairin yazdığı şekilde) daha çok şiir formunda. Yeliz Hanımın yazdığı ise aksine düz yazıya daha çok uyuyor.

Fazla uzatmadan hemen ilk iki dizeden örnek vererek söylemiş olduğumuz savı ispatlamaya çalışalım.

Gözlerimi kapıyorum: Sabah! Hızla
düşüyor kirpiklerimde oyulan her solgun
tomurcuğa.

İlk dizede 'gözlerini kapama' eylemi, şairin devamında kesmeden verdiği 'Sabah! Hızla' sözcükleriyle, gözlerini kapama eyleminin sabah ve hızlı bir biçimde yapılmış olduğunu hissettiriyor.

Oysa Yeliz Hanımın aşağıda tekrara düzenlediği biçimde;

Gözlerimi kapıyorum:
Sabah! Hızla düşüyor kirpiklerimde oyulan her solgun tomurcuğa.

Sadece bir anlam (gerçek anlamda) düz yazıya uygun bir formata ulaşılıyor. Yani bu şekilde yazılınca; şair, gözlerini kapamış, sonra sabah kirpiklerinde oyulan her solgun tomurcuğa hızla düşmüş, gibi basit bir anlama ulaşılıyor.

Dolayısıyla metnin özgün hali şiire daha yakın duruyor kanımca. Eğer yanlışsam, yanılmışsam eleştirilerinizle beni düzeltirseniz sevinirim.

şiire cephesinden değil profilinden baktım.

çok beğendim.

çok güzel bir saçmalama............

bence de düz yazı biçiminde ele alınmış, şiir diline çevrilseydi iyi olurdu

Klavyenin ''enter'' tuşuna gereksiz dokunmalar olmasaymış güzel bir yazı olacakmış..:))

Çoktandır kafamdaki bir şeyi yapmaya çalışmış (olabilir). (Bu hedefimi açıklayacak değilim) Ama üzgünüm, başaramamış ve sonuçta karşımızdaki sâdece (Gerçekten de güzel, ama hâlâ) bir deneme.

Ya gerçekten o da benim peşinde olduğum şeyin peşindedir (veya değil) ya o ipi önde göğüsler veyâ ben.

Bu iş bana yazılmış gibi :)

........................
.............................
...................................?