Masiyet Şiiri - Yunus Kılıç Lamelif

Namı değer bir tatar olamadık belki ama,
Namı değer bir tatar sevdik Yürekten..
Sevdamızın delikanlısıydık belki ama,
Kasten, namertçe vurulduk canı gönülden..
Sürgün edildik belki, hor görüldük ama,
Her gönüle bir merhem sürdük
ASALETİMİZDEN...
..
Perçeminden peşkeş çeken yüzsüz
Biz taşa aş dedik ağladığını gördük
Gönül sofrasında olma görgüsüz
Sonra yıkamaz seni bunca tükürük
Merd-i namerde boğduran zillet
Şunu bil ki o ne büyük bir kötülük.
..
Yaramıza tuz bastık sıktık dişimizi
Kaçmadık ama kimse bırakmadı peşimizi
Hapsedildik bir şer mahkemesinde
Sorgulandık yoksundu burda adalet
Bir değildi hiç kimse hep ikişer ikişer
Muaşeretimize kan doğradı nefsani illet
Dâhi olamadık bile ehvenişer
..
Kendini ne sanıyorsun sen bu ne cüret
Sende ben gibi değilmisin hey benibeşer
Hak'tan yana olmayan kimseye
Eyvallah etmedik elbet,
Bize yakışan iyilik, dostluk, kardeşlik
Bırakta onların olsun şer
Allah'a havale ettik biz,
Bir günün ertesinde.
Haydi görüşmek üzre,
Bir mahşer muharebesinde..
..
Yunus kılıç LamElif 07 kasım 2021