Masiva'da Şiiri - Oğuzhan Bektaş

Kalbimin seçtiği şık sensin, ama birde düşünüyorum acaba yanlış mı doğru mu. Ben seni seçmişim ama ben hep sabır ettim zaten sonuçlar hiç hayırlı olmuyor.
Gittiğin yönde olsun dert tasa arkanda bıraktıklarınla iteklenme,
Bir çerçevenin yok olduğu dünya da, hangi kavram kullanılabilir ki!
Dönüp durdukça dünya, çalar durur yanlızlığımın senfonisi, eşlik etmekte melodik parçalar, sen gibi yükselir, sen gibi düşer desibel. Beste yaptım adına, seni sevmek döndükçe melodi akan, pesimist dolu, bir pikap tadında.
Okyanusum maviliğin göz alıcı tonda, demir attığım limanlarda çekilen gemiler, tekrar gelemeyecek onlar ve gidici… Atılan demir saplanır okyanusun ortasına, halat yetmez derinliğine, gönül sevmez böyle yâri. Bırak yârin maviliğiyle, derinliği ve içtenliğiyle kalsın.
Prangalar vurdular bu bedene, bu yürek vazgeçmedi. Bu dünya da bulamadım seni ama astral de buluruz birbirimizi bir umut.