Masiva Şiiri - Saadet Beyaz

Masiva karanlık...
Gökkubbe seyyah...
Ecmain diyor alem.
Yankılanıyor boşluğunun sessizliği
Haykırıyor çığlıklarım
Dilim sussa da,
Yürek inliyor.
Ruhum bedenime
Bedenim ruhuma küserken
Terkediyor aşk yüreğimi
Sevda sıyrılıyor damarlarımdan
Güneş sırnaşıyor içime sinsice
Kışın soğukluğu sarıyor bedenimi
Ruhum rıhtımlara yoldaş
Deniz benden bir parça
Boşluk derin bir sancı
Yok olmak istiyorum sessizliğide
Gök titriyor yangınlarımda
Gemi rıhtımında yol alsada
Teslim oluyor içten içe
Salıveriyor ruhum bedenimi...
Tutsaklık yok, esaret yok
Yalnızlığıma gömülü kalmak hiç yok!