Mâsûmiyetini lütfeder gibi zamânsız sâfî gözleri,
Nârin vücûduyla intizâm, uzanıyor ufukta;
Tedirgin ama âsî, kirliğe inat beyaz bir gül gibi
Gülümsüyor inceden, rûhunun kıskacında.
Yel değirmeni boyunca, seriliyor sokağa sonbahar,
Akşamın gizemli şehri gondollara sığmıyor.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?



