Masaya Düşen Güneş Şiiri - Alaaddin Emre

bir fısıltı
bir soluk
koku
tutkuyla sarılacağım
bir ilk karşılaşma kaosu
acı bahçemin ayrık otlarıyla
çiçeklerini sunacağım
sonra sana beni
sandım

yeşilin her tonundaydı gözlerin
özlenen sonsuzu sunsun
çözülüp aksın içime derken
gün solgunu yüzündeki çiçeklerle
döksün eteklerindekini beynime
konuşsun isterken
sen gittin
arkanı dönüp denize

yüzüme vuran akşam güneşi
masaya düştü
alıştım mı yoksa böyleliğe
çiviler çıkardım cebimden
gökyüzüne sarm-aşık lezzetini çaktım

kırıyorum sessiz gecede
kapalı kapılarla
iki yanlı zincirlerin
orta yerindeki asma kilitleri

ay tanığım olmasın isterse