Masanın Üzeri Şiiri - Esma Şafak

adam ağır adımlarla yaklaştı
emektar masasının yanına
sağ eliyle iskemlesini çekti
bir anlık dalgınlıktan sonra çöktü üzerine
gıcırdama sesiyle bir an irkildi

cebindeki sigara tabletini koydu önce
sonra pencereden sızan gün ışığını
sukutu koydu, bir yudum huzurla beraber
yaşama sevincini koydu her şeye rağmen
zoraki bir de gülümseme yanıbaşına

masa ağırlaşmıştı biraz ama şikayetçi değildi halinden
yorgundu muhakkak,hizmeti daim olmuştu yıllardır
bir bardakta su vardı üzerinde
pek anlaşamazlardı su ile amma
eskiye dayanan bir dostlukları vardı yinede

sonra açık olan pencereden
bir rüzgar sokuldu içeriye
durgun durgun eserek alıştırdı kendine
hırçınlıgını sonralara sakladı
fırsatını buluncada bir bardak suyu devirdi

sigara tebleti ıslandı önce
tütün koktu odanın siyahı
su usulca aktı düz bir cızgı boyunca
cıkmıs cıvının oyugundan yere dokuldu
gölet oluşturdu şap şap şap... diye

ilkin sessizlik bozuldu böylece
huzur bir an tedirgin oldu
kalktı gitti masanın üzerinden; uzaklaştı
zaman ilerledikçe güneş ışığıda terketti odayı
adam da her şey kayıp gitmeden son bir hamle ile
gülümsemesini; yaşama sevincini aldı ve gitti.
MASAnın üzeri bomboş kaldı.