Yer dar olduğu için yetinmek zorundaydık,
Haddimiz ne kadarsa tarz oluşturmalıydık…
Ortada bir masa görülür işlerimiz,
Televizyon tam önde başka yok eğlencemiz…
Gereçler sıralanmış sürekli kullanılan,
Bilgisayar, yazıcı, klavyemiz, fare falan…
Kap kacaklarımız da masamızın üstünde,
Mutfakta neyim varsa hepsi yine bu yerde…
Masamızsa tahtadan oluşturulmuş zemin,
El uzansın diyerek edilmiş bir de yemin…
Sobam falan bulunmaz ancak fakir değiliz,
Daha fakirler varken haddimizi biliriz…
Diğer tüm gereçleri yerleştirebilmişiz,
Kedilerin içinde onlarla birlikteyiz…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.2.2017 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/02/masamizi-genisletebilmistik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!