Uyanıklığını mı koydun sen masaya Edip abi?
Uykunu mu?
Ya anahtarların Edip abi?
Koydunmu onları da?
Sevdiğini, sevmediğini de mi?
Üç çarpı üçün dokuzu?
Yüreğinin sonsuzu?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Edip Cansever bu tür sohbet şiirlerinin vazgeçilmez konuğu...Kocaman ozanlığı ve bilge duruşu ile zamanında ne zaman görmüşsem hep bir masadaydı ve sanki kendisine Edip abi dye seslenilmesini beklemekteydi.
Çok güzeldi sayın Özdener Güleryüz, yüreğinize sağlık. Şimdi sizi düşünüyorum . Bir ucundan Edip Abi tutmuş masanın öte yanından siz. Tağmurda fena bastırmış hani. Nassıl da gülüşerek ve üstündekileri devirmemeye özen göstererek kaçırıyorsunuz masayı...
Tekrar kutluyorum sayın şair, bahane olsun Edip Abiye de saygılar gönderelim (şimdilik) farklı dünyalardan ....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta