Masam Şiiri - Sabri Güler

Masam
Bir masam vardı
Odamın bir köşesinde
Çam kokuluydu
Emektardı

Şahitlik etmişti
Yediğime içtiğime
Sır saklamayı severdi
Duvardan ses gelir
Ondan gelmezdi

Koyardım üzerine
Yerine göre
Sürahi, vazo yiyecek tabaklarını
Ben yerdim o bakardı
Tatmazdı hiç birisini

Yarım kalan uykumu kapanır
Onda tamamlardım
Onunla paylaşırdım yalnızlığımı
Baktım o da yaşlanmış ben gibi
Sallanır olmuş ayakları
Zamana kim karşı durabilmiş ki

Bir demet kır çiçeği koydum üzerine
Biliyor musun kimin için
Cefakar masam bu çiçekler yalnız
Yalnızca senin için…

Sen de çok sulu gözlü oldun
Sırdaşım masam, yoksa
Duygulandın da ağlıyor musun
Yok be sakar arkadaşım
Görmüyor musun
Sürahiyi döktün