Evvel zamanda kaldı pembe deryalar,
Ve umut kokulu mavi goncalar,
Şimdi yukarıya akıyor ırmaklar,
Şimdi tepetaklak olmuş dağlar.
Yeryüzünde mayınlar,
Yeraltında uçurtmalar.
Ey! anası televizyon,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
