Bir kuş var, yüreğimde saklı
Bir bacağı öyle bir dala bağlı
Acımasız düğümler atmışlar
Uçmak isterse kırılabilir bacağı
Umudum'muş adı!
Umudumu bağlamışlar o dala...
Kopması için azim lazımmış
Ama öncelikle yürek
Bir körün eline vermişler baltayı
'Vur' demişler 'biz üç deyince'
Korkmuşum, ya kuşumun bacağına gelirse
Yine de dur diyememişim, değil mi bu bir risk
Riskin sonunda özgürlüğü var kuşumun
Ya da ölümü tüm umudumun.
Ve bağırmışlar hep bir ağızdan
'Bir' dediklerinde korkmuşum yine
'İki' dediklerinde yalvarır olmuş gözlerim
'Üç' de yalvarışlarım birer damla olmuş
Kapanmış gözlerim...
Ve o kör adam ipi kesmiş bilinçsizce
İlk önce sevinmişim, umudum ölmedi diye
Ama serbest kalınca uçup gitmiş
Keşke, keşke kanadından tutsaydınız
Gitmeseydi, benim olsaydı umudum, benim kalsaydı
Düşün demişler bu muydu isteğin?
En iyisi oldu deyivermişim
Neye yarardı kanadı kırık kuş
Bir yanı gitmiş umut...
Uçtu ki bekleyen kuşlarıma sıra gelebilmiş,
Değil mi ya,
Umutlar hiç bitmezmiş....
(15.02.98)
Gülay YıldızKayıt Tarihi : 10.1.2004 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umutlar bitince her şey biter
sevgiyle
umut gül
HİCABİ CEYLAN
TÜM YORUMLAR (9)