Masalsı Aşk Şiiri - Sibelgül Polat

Sibelgül Polat
5

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Masalsı Aşk

Ben, bir varmış bir yokmuşken
Sevdim seni...
Daha aynadaki küçük kızı tanımadan
Dünyanın neden döndüğünden bile bihaber
Herşey bir var bir yokken,
Gözlerim çirkinlikleri henüz görmemişken
Sevdim...

Evvel zaman içinde sevdim,
Ben seni...
Ah kendimi bildiğimden beri,
Evvelden beri,
Sevdim!
Her zaman iyilerin kazandığı
Kötülerin cezalandırıldığı alemde
Bundan böyle de hep kendi kazanacağımı
Sandığımdam sevdim seni...

Kalbur saman içinde sevdim...
Hani samanlık seyran olurmuş ya
Gönüller bir olunca!
Saman seyranlığına bel bağlamadan,
Hatalarını kalburdan geçirip de,
Elekle yorulmadan
Sevdim seni...

Develer tellal iken sevdim seni
Develerim çöllere ulaşsın da
Anlatsın sevdamı çöllere düşmüş Mecnun'a
Âşık anlasın gerçek derdi,
Utanır kendinden belki;
Mecnun aşk bildiğinden utansın diye sevdim...

Bir gün bürünüp de Zümrüd-ü Anka'ya
Kaf Dağı'nı bulmaya geldim.
Belki aşırırdım kendimi dağın üstünden,
Ulaşırdım, kavuşurdum özlediğim sana
Lakin ne Kaf Dağı'nı bulabildim;
Ne de Zümrüd-ü Anka olabildim...
Anladım ki böyle bitti bu masal da.
Yaşlanıp da masallar anlatıncaya kadar çocuklara,
Seni sevdim...
Onlar erdi muradına.
Ben murad beklemeden,
Seni sevdim...
Yine gökten düştü üç elma;
Bir yalnızlık bana, bir yalnızlık bana,
Bir yalnızlık bana...

(23.08.2010)

Sibelgül Polat
Kayıt Tarihi : 23.8.2010 17:45:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sibelgül Polat