Bir varmış bir yokmuş,
Diye başlanılırdı bütün masallara.
Benimde kendime ait,
Kimselerce bilinmeyen bir masalım var.
Üstelik bir varmış bir yokmuş diye de başlamıyor.
Her masal gibi sonu mutluda bitmiyor.
Bitmiyor benim masalım,bittiremiyorum.
Son veremiyorum içimde ki sevgiliye.
Takıldım bir var olan bir yok olan sevgilinin ardına.
Varlığı yokluğundan,
Yokluğu ölümden beter bu sevgilinin.
Bende isterdim mutlu sonla bitirmeyi
Ama ben yok oluyorum bu bitmeyen masalın içinde.
Hapsettim kendimi mutlu bir son için,
Bitmek bilmeyen sevgilinin masalına...
Kayıt Tarihi : 24.12.2015 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umuda doğru nice şiirler dilerim.
kaleminize sağlık sayın şair...
Bu kalem daha çok masallar yazacağa benzer. Bekliyor, izliyorum...
HAA... UFACIK BİR SIR:
Sev seni seveni yerle bir olsa da
Sevme seni sevmeyeni Mısır' a emir olsa da...
HEP YÜREĞİNİN SESİNİ DEĞİL, ARA SIRA BÜYÜKLERİN DE SÖZÜNÜ DİNLEMELİ, NE DERSİN SİMA NUR?.. KUTLUYORUM...SEVGİLER...
TÜM YORUMLAR (4)