Masalların Arka Yüzü Şiiri - Fatma Sezer

MASALLARIN ARKA YÜZÜ

Masalsı dünyaların
Vahşi tiranları vardı
Bu dünyada arzularla gören gözler
Masalların ihtişamı ile çekerken nefesini
Tiranlaşarak geri bırakıyorlardı

İnsan durağanlığın ve anlamsızlığın
Ve peşinden fışkıran anlamların ani karmaşası
Ve acizliğiyle düştü dünyaya
En derin okyanuslarda savrulan bilinçsiz hayvanların
Kırılmalarla birden atılması gibi
Vahşi dalgaların içine
Atılıyordu her insan
Derin bir nefes almak için
Hayatın içine

Belirdikçe anlamlar
Anlamsız çırpınışlar zihnini örüyordu
Örüntüler içinde yalnızdı insan
Dokurken evreni zihninde ilmek ilmek
Biliyordu en zor yoldu hakikati bilmek
Ya da çekip çıkarmak hakikati
Sonsuz çokluğun içinden

Çevresini sarmalayan fikirler
Sunulurken sofrasına
Masalsı dünyalar anlatıyordu ona

Arzu'nun ve mutluluğun
Kendi dışında parıldadığını sanıyordu
Etrafını sarıyordu
En muhteşem mutluluk ve yaşam senaryoları

Hayatını ve zihnini
Dolambaçlı bir hayat labirenti içinde
Bu masal dünyasına
Ulaşmak için kurdu

Ona bahşedilen aklını
Başladığında konuşturmaya
Masalsı yaşamların
Tiranların dünyası olduğunu görüyordu
Cennet bahçesi gibi hayal ettiği yaşam
Savaş çığlıkları ile
Kan ve acımasızlık oluyordu

Çektikçe kendini sahip olduğu tek şeye
Aldığı o ilk nefesin serinliğine
Susturduğunda kendi dışında ona sunulan
Tüm dünyaları
Asıl hakikatin
İçinde konuştuğunu duyuyordu

Anlamıştı ki o ses
Özgürlüğün sesi oluyordu
O sesle yükseldikçe insanların dünyasından
Sınırsız ve Sonsuzluğa doğru
Ölüm ve yok oluşu
İnsanların anlamsız çırpınışlarnda görüyordu

Hiç bitmeyen bir güç sarhoşluğu
Ayılacağını bile bile
Ayılmamak için insan
Hiç vakit kaybetmeden
Tekrar sarhoş oluyordu

Dünyaya geldiği andan beri
Ona sunulan anlamlar anlamsızlaştı derinlerde
Masalsı dünyalar değil
Vahşi tiranlar vardı bu hikayelerde

Hep aradığı huzurun
Tek sahip olduğu
O saf nefes olduğunu anladığında
Tek amacı o nefesi
Tüm kasırgalar ve depremlere rağmen
Kendinden memnun alabilmek oldu.