Masal gibi değildi, masalları yazdıran sen gibiydi aşk. Gözlerinin yazdırdığı destanların mitik kentindeydim. Aşk kahramanın olduğum bu bitimsiz, betimsiz Manas’da m’anasını ağlatan cümlelerim var.
Çok şişman cümlelere yüklem olmuşsun, seni taşıyacak özne elbet yürek terazimdir. Elbet, seninle sırların ifşa yerinde surları aşacağız.
“İnsan sevmeye başladı mı, yaşamaya da başlar.”
yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Devamını Oku
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta