Masalları yazdıran sen gibiydi aşk

Masal gibi değildi, masalları yazdıran sen gibiydi aşk. Gözlerinin yazdırdığı destanların mitik kentindeydim. Aşk kahramanın olduğum bu bitimsiz, betimsiz Manas’da m’anasını ağlatan cümlelerim var.

Çok şişman cümlelere yüklem olmuşsun, seni taşıyacak özne elbet yürek terazimdir. Elbet, seninle sırların ifşa yerinde surları aşacağız.

“İnsan sevmeye başladı mı, yaşamaya da başlar.”

W.Shakespeare

Biçimlenmiş duygularım var,mutlu yüzünle aşkı biçerler. Yarın yarin hasadır diye hasetleri de biçer huzurum.Yüzün hep güleç olsun diye hazanları atlayarak ilk baharına har oluyorum.

-Kapanmaz bir uzaklığa uz olma sakın. Bitmez bir cezanın azası olup hüzünlere muhtar seçme sakın.
Tüketilmiş bir umudun t’anında kara gündüzler sunma.Bahtımdaki kara parçasına yar halinle gelmelisin.
Savruk bir yaşamın yaşlarında kurutma mecalimi. İflah olmazlığımın iflas bayrağını çeken sevdandı.

'Mümkünlüğüm muhkem oldu.Acizliğin künyesinde ismim olmaz.Ben sevdim mi sevmekle beraber sevenim gelir olur yüreğime.

Gülle yaprağın yakınsı özüne dökülen şebnemler kadar içimde şulelerin var yüreğime yakın.Uzakların çiftçisi olan hayallerim var.
-Hani bir gün gelirsin de artar mahsullerimin masalları.Hani, tane tane seninle artığımız aşkın lezzetine ekmek oluşumuzu düşledim.

“Sevenler en sonunda bir yerlerde buluşmazlar
Onlar en başından beri birbirlerinin içindedirler
Bütün mesafeler yürekte başlar...”

Mevlana

Hayatımın en rahatı kaçıran kaçkın sevdasındayım. Bir yanım yangına sırdaş.Bir yanım gidiş uçurumuna refik.Hazır değillerim ağlıyor , isminin cümlelerinde.
-Gönlümde misafir olmadığını, yüreğinin sahiplik eklerindeyim.Seninle aynı duyguların fiillerinde çekimlenmeye geldim.

Bir yol var biliyorum sensiz, isimsiz, ölümsüz, cümlesiz yaşam gibi; ama gidemem sensiz hiçbir yere, yare…
-Yokluğunun yan cümlesinde temel duruşumun cümlesi ağlıyor.Cümlelerimi ağlatma sakın. Onları tutkularımla yıkayarak sundum sana.

Balığın suyla küsmesi gibi hayata küsmüş deniz gibi yüreğim.

Oysa umudun ummanıydın, oysa masmavi gözlerinde birikirdi okyanus.
Oysa, aşkla sözleri yaşlandıran duruşunun durulanmasında kaldı heveslerim.
-Sözcük denizden çıkan manalarım aşksız gecelerin tensel defterinde yazılmayı yaşamdan sandılar.
Oysa dediklerimle balığın arasında su, suyla susamışlığın arasın sular ağlar, sular paklar beni…

Düştüğüm her düş kuyusunda Yusufluk masalım okundu. Uğur böceklerin geldi gül yaprağında durdu.Kırmızıların kardeşliğinde sustum.
-Uğur böceği mi kırmızı , güller mi sevdamız mı bilemedim.

Kırmızı bir kuyudan huylarımla tırmanarak çıktım, artık bana Yusuf diyemezsin. Gönlündeki zindanda değilim, sendeyim sende.