Tutuşan gökyüzünü oydum bakışlarımla.
Sıvalı duyguların matemindeydim.
Pervaneler gibi tutuşurdum kapkara düşlemelerimde.
Mumlaşan aşkların erimelerinde gezinmekteydim.
Benliğimi yırtan ağlar gibiydim.
Körpe bir türküydüm çiçeklenmemin
Kırık bir gitarın ölümle sulanan yerindeydim.
Üşüyen ağaçlar, kuşlar, hayvanlar değil yüreğimdi.
Hiç görmediğim memleketimdin.
Üzerine şiirler yazdığım.
Ben hardal tanesinin başaklanmasının anlamsızlığındaydım.
Gölgelerim; gölgeleşen insanlığın kuklalarıydı.
Gecelerin kapanındaydım.
Kapkara güller yetiştirirdim gözlerinin renginde.
Hayallerim zincirlerinin esiri oldu belirsizce.
Öyle bir nehirdim ki akışı bilinmeyen.
Görünmeyen, duyulmayan duyguların özlemindeydim.
Söyleme kimdim, neydim.
Ben bilinmezin bilinmeziydim.
Öylesine susuz öylesine sıcaktım ki…
Karanlık dalga dalga esti, gürledi.
Üzerine yaslandığım duygular alacakaranlığın renginde.
Söyleyemem söylemlerin dökülür yapraklar gibi.
Hazanlarımın kışlıklarını giyinmekteyim.
Masalları çalınmış çocuk gibiyim.
08.05.2015
Fatih AtaşçiKayıt Tarihi : 8.5.2015 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim dost kalem
harika bir paylaşım okudum
çokda güzel olmuş kutlarım
.................
TÜM YORUMLAR (1)