Telefonlar çalmıyor artık,
Vefalı birkaç dost dışında
Çalmaz oldu kapılar
Ocakta aş, cepte para kalmayınca
Para olursa üşüşür, kargalar oyar gözünü
Cenaze evlerinde sanki, kutlama var
Bedava, dua bile yok
İşe yararsan, yalandan iltifat çok
Ölemezsen vakitli, adın olur dinozor
Kendini bilmezse insan,işine geldiği gibi konuşur
Öğrendim insan alamayanda vefa olmazmış
Kedi daha dost, insan nankörmüş
Gençlikte hiç ölmeyecek sanılırmış
Gözünü kapat, aç, bir de bakarsın sıra sana gelmiş
Kayıt Tarihi : 5.1.2017 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!