Kanatlı atların nesli tükendi oğlum...
onlar birer hayaldi ve uçuşurlardı...
gittiler masallardan bile...
Gem vuruldu hayallere,
çocukların atlarını vurdular önce,
çok uluslu masal ülkeleri dağılınca...
Bir çocuk ağlarken de gülebildi insanlık...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta