Daha uyanmamalıydık masallardan.Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan? iyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık...Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.Bir şey oldu, bir yerlerde.Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; inanmaz olduk masallara.Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi.Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.Nasıl özlüyoruz geçmişi...Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız...Çocuktuk çünkü.İnanıyorduk.Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.
Çağrışım içinde çağrışım oluşturdu bende,kutluyorum saygılarımla...
Okudukça yaşadıkça masalını yitiren ülke insanlarının duygularını korkusuzca dile getiren bir başkaldırıydı. Kutlarım ülkenin sis ve girdap içinde kaoslu serüvenini güzelce ifade etmiş.
Öyle harika bir şiir ki insanın içine işliyor bir çok şiirinizi beğeniyorum kutlarım sizi.
her masalın içinde olan bizler ,gözlerin umursamadan uykuya daldığı iç geçirmelerin keşkerin ,özlemlerin insanı oluverdik.birüyadan ibaret hayatımıza kimleri eklediysek yağmurlarında ıslandık hep güneş açmadı kalplerimze kırıldık .kimi zaman umut ettik ,yitirdik güneşlerimizi olmadık mevsimlerde.seni çok özlüyorum baba keşke şimdilerde yaşadığımda bi rüya olsa.ben hala bi çocuğum seni özlemekten hiç vazgeçmeyen.ama sen yoksun.
İnanıyorduk.Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...
--
sesinden dinler gibi okudum..Sanki o hüzünlü sesin altında sevgiye doğru keşfedilememiş bir aysber gizlenmekte..Seni okumak ta dinlemekte bir keyif sevgili İclal Aydın.Başarılı çalışmalarının devamı dileğimle..
Neden özler ki insan?
özlemek istediği için olabilirmi...
saygılarımla iclal abla,tüm şiirlerin gibi bu da harikaydı...
'Daha uyanmamalıydık masallardan.Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? 'Aldatıldık dünya masallardan ibaret değil...Kaleminize yüreğinize sağlık...'
Masaldan uyandık maalesef. Kimimiz çok erken uyandı, kimimiz çok geç kaldık...
bu güzelim masalı neden böyle karmakarışık yazmışlar ki?
bizler büyüdükçe masallar yok oluyo.......
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta