Hatırlıyor musun tek bir cümlemde ağladığını,
Ve ağladığını gördüğümde dilimin kemiğinin sızladığını.
Ondan gayri kendime söz vermiştim ,
Bir daha üzmeyecek üzülmeyecektik.
Daha çok sarılıp sevgiye , yeşil gözlerine, Daha çok bağlanacaktım büyüne.
Bir sürü kelimeler dökülürdü dudaklardan , Kelimeler şimdi dudaklardan ırak.
Nehirlerden bahsetmiştim , boyun eğmiştik akıntısına,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta