Masalımın Prensesine Şiiri - Arif Mercan

Saklı bir masalın sararmış yapraklarında silik mürekkebinde buldum seni
Anlamak için seni, yeni bir dil, yeni bir yazı öğrenmeliymişim
Daha henüz kekemeliğini üstünden atmış bir çocukken
İsmini bilmediğim bir öyküde destansı bir kahraman misali, sensizliğe kılıç çekmişim
Yanında olmayı dilenen bir dilenciye dönüşüvermişim gülüşlerinin gölgesinde
El değmemiş bir masalın satır aralarında beni okumanı umu etmişim…

Sarısında saçlarının gezinen rüzgarlar, yeni bir soluk getirmiş bedenime
Ansızın değmiş şefkatli gülüşün ve sarıvermiş bedenimi bir melekmişcesine
Dünyanın öbür ucundan çıkıp gelmiş bir mucizenin nuru gibi düşmüş de ellerime
İzinsiz, saklı bir bahçeye girmiş bir çocuk ürkekliğinde yüreğim
Yaramazlık yaparken yakalanmışım yine, dizlerim çamur içinde, ellerim karışmış ellerine
Evli evine köylü köyüne diye tekerlemeler söyleniyor sensiz kentimde, evimde sensin köyümde

Sabırsız bir komutan edasında, şaha kalkmış yağız bir at sırtında kapındayım fetih beklercesine
Aman vermez duvarlarını yıkmak için feda olsun sevda renginde biriktirdiğim tüm akçelerim
Düzen bozan bir isyanın içindeyim şimdi, ey sevgili sebebi sensizlik içimdeki düzensizliğin
İflah olmaz, kural tanımaz yüreğim bunca yakınken sana, sensiz ölmemeliyim
Yanıbaşında, yüreğinin kuytusunda, bana yeniden hayat veren gülüşlerinin kıkırdısıdında
Ellerinin evet ellerinin sıcaklığında bana bir yer ver, seni ne çok sevdiğimi göstereyim…
(seni en çok ben seveyim)

Sararmasın, seviyor seviyor diye fal baktıklarımdan arta kalan papatyalarım
Anlamak için yeni bir dil öğrendiğim masallar yarım kalmasın, yazdıklarımı okumalısın
Darmadağın aklımda kelimeler, dört bir yanda havarilerim ve sana yazılmış kayıp Mushaflarım
İndirilmemiş ayetlerimsin melekler kanadında, arafda bekleyen bir meftunum aşkın çarmıhında
Yanan İbrahim’in duasında, bağışlanmayı dilenen bir günahkârın bağışlanma çağrısındayım
Ey sevgili, yeryüzüne benim için gönderilen peri, Tanrı biliyor ya sana söz, seni çok seveceğim…