Masalıma Şiir Şiiri - Nebi Aydın

Masal’a Şiir
I.
Düşün ki gözlerimde yanıyor yaşamın ağrısı,
Sen umuda yöneliyorsun kızım.
Duyuyor musun sesleri?
Döndüğün yöne düşlerin de döner mi?

Hangi dağın ardı bizi saklayan,
Hangi açlık bölüştüğümüz,
Hangi yanımsın sen?
Sırayla söyle, dönmesin başım.

Duydun mu Masalım
Düşüverdi savrulduğumuz gün.
Bir Ferhat’tı, bir Kerem,
Aşk olageldik dünden yarına.
Anlatabildik mi babamızın yüreğinde
Çırpınan Zümrüd ü Anka’yı.
Ve biz ne zaman ölürüz biliyor musun?
Ne zaman ki babalar
Ne zaman ki annelerimize çiçek alır.
İşte o gün…

II.
Masalım aslında
Yaşayarak her kıyıda,
Ki, bunu bir tek biz biliriz.
her gün ölürüz,
Her gün yeniden bakakalırız,
Biliriz ki öfkeden yüze tükürme zamanı değil.

İşte böyle Masalım,
Yeryüzü kıtlığa keser öldüğümüz gün
Bu kadar da değil, deme sakın!
O kadar, o kadar!
“Her ölüm erken ölümdür.” demiyor mu şair?
Ve herkes bilir ki her yağan kar
kapatmaz yolları.
O yollar da bizi özler.