masalın sonunu bekler gibiydi gözlerin...
gözbebeklerin...
öylesine derin bir uçurumun kenarında bırakıyordu ki gökyüzünü
ne güneş doğmaya cesaret edebiliyordu
ne de ay batmaya
masalın sonunu bekler gibiydi ellerin...
yıldızlar ve dilekler boşluğa düşüyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla