Ne büyük aşklar tükendi hayatta…
Ne masallar yaşandı…
Yaşandı da anlatıldı…
Anlatıldı da dinlendi…
Umursanmazdı…
Ve aslında,bu zamana ne kadar da uzaktı…
Aykırıydı tüm masallar…
Ki en büyük yalan,mutlu sonlarıydı…
Leyla mı kalmıştı? ...
Mecnun mu kalmıştı? ...
Ki sevda,gözlerde başlayıp yürekte yanmaz mıydı? ...
Ki artık,yürek mi kalmıştı? ...
Uzaktı bize masallar…
En gerçekler bile yalan gelirken bize…
Masal mı kalmıştı? ...
Masal anlatan diller susarken…
Kitaplarda bir bir,çatı katlarına atılmıştı…
Aşk mı kalmıştı…
Ki masallara inanılsındı? ...
Kayıt Tarihi : 22.12.2006 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevnur Şaylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/22/masaldi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)