Masaldı öyle kalsın Şiiri - Aziz Önal

37
Masaldı öyle kalsın
kapı kapı dolaştığın
bir masal
uyku tutmayan kapılara söylediydim
bana yakın ama uzak tuttuğum
gecenin kumunda beklettiğim sözdü
Makas masalı
buzul yalnızlığı bir bakıma paralel kesişmeler
kıran ve kırılan dünyada atılan her adımda
dağın öfkesi, çölün sessizliği yıkar bütün ezberlerini
demirin soğukluğudur parçalanmış kimliklerde taşıdığın
hep makas ağzında duran yaşamın
Yol masalı
bir yol türküsü bir yolda olma biçimi felsefe
bir iç kanaması yaşamın
perspektifi kaybolmuş hayatta
nirvana yolun sonu değil bir başlangıç
heyecan taşımayanların bilmediği
Sisyphos olup yüklendiğin dünya bir tekrar
kendin için çıktığın dağ başkalarının oysa
Tül masalı
bunalan gün sonundaki arzu gecenin tülünde
düş devşirmekte ıslanan yastığın, dünyanın çarşafı
demir attığın limanda bir başkası yok
geride bıraktıkların kabir sonrası hüzünler
mendil yok ağıt yok onca heder ettiğin
bir buz damlası kalplerdeki kırağı ve topraktaki çiy
ve siyah beyaz fotoğraflarda kalan gülüşün
kendi izin yalanmış
bir imgenin düştüğü yerdeydin
her gün azar azar kendini verdiğin toprağın
başında toplanmış sevdikleri
...