Masaldan Öte Şiiri - Saniye Gündüz Yıldırım

İstanbul öykü ağacı
Aşkımın tek tanığı
Cıva parıltısı tılsımlı gömleğinden
Çoğalıyorum
Çevirerek sayfalarını
Hatırlarmısın,
Küçüktüm tanıştığımızda
Deniz acı türkü söylerken
Annem atlatmak istemişti kıyıya
'Dur 'dedi kadının biri
Vapur yanaşmamış daha
Dağevinden ince dereden geçerken
Bir tabur asker gibi taşların sesi
Selamlamıştı bizleri
Anneannem ekmek kızartırken sobada
Heyecanla beklemiştim sana yağı sürmesini
Boyum yetmemişken pencereye
Süzülürdü gözümün gördüğünce
Gelinlik kızlar Belgrat Ormanları

İstanbul
Ahu parçasıydın
Anadolu Hisarından bakarken
İstinye Çayırbaşı Sarıyer
Beykoz'a el sallarken
Gençliğimin algınları
Türkan Hülya Fatma Filiz
Bubikoğlu'nun saçları
Bizans Kraliçeleri bile kıskanırdı
Bu beş kadını

Ah İstanbul
Uyanır sevdalarım
Titreşir duygularım
İstiklal Caddesinde
Zerrin'Uslan artık deli gönül'diyemiyor
Orhan Ağabey'de yılmış
'Batsın bu dünya 'diyerek
Arif Sağ'ın bağlamasında hüzün
Kunduraları eskimiş Tatlıses'in
Dal kalmamışki konsun Minik Serçe
Yeşilçam sokağında
Ayhan Işık Sadri Alışık
Susturmuşlar
Sustırmuşlar
Çoğalıyor faili meçhuller

Nazım Seviyor İstanbul'u
Necip Fazıl şiirler adıyor kaldırımlara
İstanbul'u dinliyor gözleri kapalı Orhan Veli
Fatih'te seyredermiş bayramı Mehmet Akif
Süzülerek
Tarihin içinden
Fatih Sultan
Soluğunda Konstantipolis
Bakın diyor'Sasaniler Avarlar Bulgarlar
Araplar Ruslar'
Geçiremedi ellerine
Kattım Osmanlı topraklarına
Gözbebeği oldu Yavuz Selim'in
Medeniyetler buluştu
Kültürler kaynaştı
Yüzyılların başkentinde
Yerleştirince şehrin dört yanına
Türkler Rumlar Yahudiler Ermeniler
Kardeşçe yaşadı Yunus'u desteklercesine

Ah İstanbul
Sen gelince aklıma
Sivas Karadeniz Anadolu'm gelir
Sait Faik oturur şiirler yazar
Biliyorum
Susuşun isyan
Sonsuz olansa yaşam
Stimbol Estanbul İstanbol İstanbul
Adın yaşayacak binlerce yıl