Masaldan Düşen Şiirlerim Şiiri - Afet İnce

Masal üflermiş annem sararken kundağıma
Güle meftun bülbülün bitimsiz tutkusundan
Binbir gece düşünü sürermiş dudağıma
Serpermiş üzerime yüz yıllık uykusundan

Onun için belki de şiirim masal gibi
Gezerim Anka ile aşarım Kaf dağından
Sanki benim göklerin vazgeçilmez sahibi
Kudretini kaparım hanların otağından

Sırça çiçek toplarım ak düşler ikliminde
Elimdeki defterim kelebek kanadından
Dolaşırım korkmadan okyanuslar içinde
Şiire taç yaparım şarkıların adından

Ekerim bahçelere kuyruklu yıldızları
Güneşin oklarını gözlerime takarım
Serçeye bindiririm minik kalpli kızları
Öfkelenirsem şayet masivayı yakarım

Yağmur olur yağarım yemyeşil yapraklara
Toplarım şebnemleri güllerin üzerinden
Bulutu yapıştırıp dikene pıtraklara
Kurtarmayı isterim dünyayı kederinden

Üç elmayı dikerim eteğimin ucuna
Dalgalarla dertleşir ayla ederim sohbet
İnciler bırakırım şiirin avucuna
Zamanla masalın da sonu gelecek elbet

Afet İnce Kırat