Masalcı Kadın Şiiri - Ali Hakkoymaz

Belki bir eski rüya…
Apansız uyandırır.
Ve sorar pencereler:
‘’Çocukluğum nereye? ’’

Bilirim giden gitti.
Hatıralar çok yeni.
Zaman bir rüzgâr gibi…
Savurur eski/yeni

Haydi bir masal anlat!
Beni bir rüyaya kat!
Bu dünya böyle kat kat…
Bana böyle musallat.

Anladım; uzaklaştım.
Adresim nerde kaldı!
Ben nasıl başkalaştım!
Beni böyle kim aldı!

Yollarım çok uzundu;
Kısaldı çok kısaldı.
Ah, masalcı dişsiz kadın!
Bende tebessümün kaldı.

Gökten kaç elma düştü!
Yedim; yasak demedim!
Baktım; her nefesim bahar.
Oh, ümidim üşümüştü.