Bu son istasyondu
Üstelik son tren yeni gitmiş
Raylar hala sıcak
Kaçırdık yine umutları
Şimdi yalnız biz kaldık,birde içimizdeki savaş
Az ötede kardelenler acmış
Oysa deliksiz bir uykuda sonbahar
Bir garibiz bu son istasyonda
İnceden yağmur yağıyor
Çıkıp dolaşıyoruz biraz raylarda
Uyanırız diye belki aklımıza düşen uykudan
Mimazo kokuları geliyor burnuma
Kimbilir hangi diyardan
Bir masal sokağı gibi caddeler
Uyanası gelmiyor insanın,bu tatlı düşten
Son bir umutla silkinip
Toparlamaya çalışıyoruz kendimizi
Bir savaş olacak
Bekliyor bizi içimizde
Ama ne çare
Girmişiz birkere masal sokağına
Kayıt Tarihi : 29.3.2006 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)