Ahşap kapının pervazına yaslanmış,
öylece dikiliyordu…
Önemsememiş gibi yaptım,
bir süre bakamadım.
Ama hala inatla orada duruyor
ve inadına bir yasemin kokusu
odayı acımasızca istila ediyordu.
Nihayet direncim kırıldı
ve hafifçe başımı kaldırdıp,
Ne var? der gibi baktım.
Birden, bir hamleyle arkasını döndü
Hiçbir şey söylemeden gitti.
Önce kendi
sonra da o mis gibi kokusu gitti.
O bir masal perisiydi,
sanki hiç gitmemeliydi.
Gerçi benim ilk gidenim de değildi.
Ama o gitmemeliydi.
Çünkü o bir masal perisiydi! ...
Kayıt Tarihi : 23.4.2014 20:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!