Masal Perisi Şiiri - Muzaffer Arslan 2

Bazen bir ömür aramakla geçer sevgiyle bakan bir çift gözü...
Bazen bulduğunu zanneder ve şiirler yazarsın o masal perisine...
Saatlerce bakar da doyamazsın seyrine gözlerinin
Onca renk arasından hiçbirine yakıştıramazsın göz rengini
Cennet yeşili dersin çıkarsın işin içinden
Sonra bir de bakarsın ki ne sevgiyle bakan bir çift göz kalmış karşında,
Ne de uğruna şiirler yazdığın cennet yeşili gözlerden bir ışık.
Oturup kendi hâline yanarsın yine, kimseler anlamaz seni...
Ruhunu bir hüzün kaplar, kafan karma karışık...
Kuruyan göz pınarlarına inat eski bir türkü dolanır dili-ne:
"Saçın yüzüne perde, yüreğim düştü derde...
Ayaküstü duramam, seni gördüğüm yerde..."
Gülmeye hasret yüzünde hınzır bir tebessüm belirir.
Seni gören cüzzamlı gibi kaçar yanından
Oysa sadece hüzündür yüreğini dağlayan
Yüzüne yansır çektiğin azap...
Meçhule giden bir yolcu değilim artık dersin kendi kendine
Bir tek adın dilimde "Masal perisi" olarak kalır.
Sormaya çekinsem de yine de bir soru gelir aklıma
Yağmur sonrası gökkuşağına yine benziyor mu gözle-rin?
Kim bilir şimdi akşamları Mogan'a düşen ay gibidir yüzün
Sevgi Çiçeği gibi narin parmakların suda gezinir durur bu saatlerde,
Haddimi aşar da işte böyle seni hayal ederim.
Sesin yüzümü örter bir perde gibi
Ruhum seni arar dar sokaklarda,
Bu hâllerimi sevmezsin bilirim.
Zayıflık olarak görürsün sana olan düşkünlüğümü
Ben hiç değişmedim, ilk günkü gibi...
Ne zaman güzele dair bir söz işitsem, gökkuşağı göz-lerin gelir aklıma
Masallarda olur böylesi bir aşk
Bir de benim çocuksu, saf ve temiz yüreğimde.
Ernek Yaylası'nda topladığım papatyalar gibi taze ilk göz ağrım
Her gece rüyalarımı şenlendiren “Masal perim”
Sen gelmesen de yanıma
Tutmasan da ellerimi
Bir yabancı gibi tanımasan da beni
Gülmesen de bir kez olsun yüzüme
Sen okyanus ötesinde kaybettirsen de izini
Bil ki ben seni hep seveceğim.
Çünkü sen benim Masal Perimsin.