16.06.1983 - Trabzon
Güçlük sonrası umut basar insanı
Sancı sonrası ferahlık
Hevesinden hoyrat anlar
Bir tür hastalık geçirdi
Sıradanlık ne tuhaf,
Alışmak ne güzel seni severken.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta