Masal Oldu Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Ben seni hep uçakla gezdirdim
Sense beni canımdan bezdirdin,
Bir çöl bitkisiydim su aramayan,
Öyleyken, verdiğin çile ile yakıp soldurdun.

En kral işlerin amir iken
İş bilmez hale getirdin
Kendin gibi birini bulmak varken
Neden masum kalbimi mağdur ettin

Asıl iş bilmeyen sendin
Her işi başlamadan bitirdin
Aşı için çubuk aldığın
Ağacı bile kökünden kuruttun

Yaptığın cefa ile yılan gibi süründürdün
Az kafamı kaldırdığımı gördün
Silahın kabzasını vurup indirdin
Sen yine sefa ile gönlünü eğlendirdin

Gönlüm arifeyi yaşayan
Bir çocuk gibi şendin
Anne babasını aynı anda yitiren
Yetim çocuğa döndüm.

Tanıdığımda ne hayaller kurmuştum
Kasırgaya tutuldum
Tanımadığım bir ülkeye savruldum
Hayallerim masal oldu yolculukta okuduğum.