Masal Misal Şiiri - Sebat Mercek

Meselâ diyelim, anlatalım bir masal;
Hem anlatalım hem de bulalım bir misal.
Yalnız dikkat edelim ki, olmalı yasal,
Balta taşa kaçmasın.
İt ağzını açmasın,
Salyaları saçmasın.
Aman ite dalaşma,
Çalıyı da dolaşma.

Kendini beğenmiş, bilgiçlik taslayan göz;
Ne görse anlatmış, bir türlü bitmemiş söz.
Ne kömür bırakmış anlatmadık ne de köz.
Kulak duymadım demiş,
Burun kokmadı demiş.
Dil de tatmadım demiş.
Göze “deli” demişler,
Alay edip gülmüşler.

Kulak duyduklarını anlatmak istemiş,
Ona göre bütün bilgiler seste imiş.
Çok gürültü çekmiş, sanki kafeste imiş.
Göz görmeden inanmaz.
Dil içerden tadamaz,
Burun da ses koklamaz.
“Yalancısın” demişler,
Alay edip gülmüşler.

Burun koku anlatmış, inandıramamış;
Dil de tadı anlatmış, inandıramamış.
Akıllarınca onları kandıramamış.
Fikir yok ki, yarışsın.
Saygı yok ki, kanışsın.
Beyin yok ki danışsın.
Ben diyeyim masallık,
Siz deyin ki misallik.