Masal Masal İstanbul Şiiri - Mustafa Dilki

Bu şehirde tattım ben, aşkların güzelini
İstanbul Yeditepe, yedi belalı şehir
Burada tuttum ilk defa, bir güzelin elini
İstanbul baldan tatlı, hem de zehir mi zehir

Beyoğlu’nda eğlendim, Galata’da dost tuttum
O anlattı dinledim, ben derdimi unuttum
Uğrunda ben kaç gece, göz yaşlarımı yuttum
İstanbul hüzün hüzün, hem de kahır mı kahır

Koynunda yatıyor bak, on binlerce şehidi
Cadde cadde tanığı, sokak sokak şahidi
Mübarek yatırlarla, minareler teyidi
Cumaları ulema, Pazar şair mi şair

İşte Süleymaniye ve yüce Eyüp Sultan
Altın bonuzu ile, Haliç dillere destan
Bir başka ağarmakta, Çamlıca’da her gün tan
İstanbul büyü büyü, hem de sihir mi sihir

Bu şehirde öğrendim, helal ile haramı
Bir köşede kıstırıp, aldılar da paramı
Hiç kimse açamadı, İstanbul’la aramı
İstanbul benim için, cevahir mi cevahir

Seviyorum aşığım, gerisi hep bahane
Her köşesi bir tarih, her yeri bir şahane
O yüzyıllardan beri, yaşayan bir efsane
İstanbul masal masal, hem de şiir mi şiir.