Avuçlarımda eriyen kar tanesisin.
Sevgimin yakıp kavuran sıcaklığı,
Her soluğumda bir parça daha,
Alıp götürüyor benden seni.
Öyle işlemişsinki içimdesin,
Hem benimsin.
Hem de bir yabancı gibi uzak bakışların,
Sanki bana elsin.
Ben tam da aşkını sahiplenmeye hazırken,
Bir de ne göreyim?
Yine ellerimden kayıp gitmişsin.
Hani insanın hiç uyanmayı istemediği,
Rüyaları olur ya.
Bir ömrü bir kaç saniyelik,
Düşlere sığdırır ya.
İşte benim için tam olarak böylesin,
Bir düş kadar uzak, bir o kadarda güzelsin...
Ama her gecenin sabahında uyandığımda,
Kokunu hissederken yanımda bulamadığımda,
Ve aslında sen hiç benim olmadığında,
Anladım...
Anladım ki;
Sen benim kimselere okumadığım,
Başucu kitabımda sakladığım,
Mutlu biten tek masalımın kahramanısın.
03.05.2010 Kahramanmaraş
Şadiye AydoğanKayıt Tarihi : 4.5.2010 12:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
