Masal'ıma Maniler - I -

Aslında o da yokmuş bu da yokmuş. Biri açken biri tokmuş. Sen varınca yanıma ötekiler kaybolmuş. Gülün biri gidince gül bahçesi kurumuş. Geçen zamandan geleceğe fayda yokmuş. Mevsimlerden yaz ve göğe yıldızlar dolmuş.
Gök gürlerken bulutlar ağlamış, yer yarılırken seller akmış. Yağmur gökten deli yağmış, rüzgar esmiş türkü yakmış.
Sevdam gelsin yamacıma, gül koyayım avucuna. Karlar yağmış etrafına, rüzgar gitmiş yatağına.
Bir ay doğmuş ve söylemiş: Sen sen ol meleğim; ihaneti sabra, yosmayı kahra, aşkı yalana teslim etme. Sen sen ol meleğim; sevdanın karasına, aşığın yarasına, cahilin belasına bulanma...
Kerevete çıkmak kolay meleğim, biz erelim gerçeğine...