Benim oğlumun masal gözleri vardı
Annesinden aldığı iri ve sevgi dolu
İri gözlerinden ufak damlalar dökerdi
Aradaki camlara, hiç anlam veremezdi
Oyunlarına hep hapishane gelirdi
Tutuklardı, arardı arkadaşlarını
Sonra camın iki yakasında oynardı
Açık görüşlerde sarılır bırakmazdı
Benim oğlum geceleri ağlardı
Benden bahsedilmesine dayanamazdı
Sorulara hep sus diye cevaplardı
Telefonlarıma hiç çıkmazdı
Oğlumun hikâyesi böyle başladı
Evlatlar analar, babalar harcandı
İçerde doğan da vardı, yalnız kalanda
Yaşlarını kimi içine kimi dışına bıraktı
Benim oğlumun hikâyesini yüz binler yaşadı.
Kayıt Tarihi : 23.2.2020 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim oğlum altında bezle girdi zindana ve kocaman adam olarak çıktı oradan . babası ise kocaman bir adam olarak girdi ve ceset olarak çıktı dışarıya .
TÜM YORUMLAR (1)