Masal Gibiydin Şiiri - Lafu Güzaf

Masal gibiydin önce
Gözlerinde küçük bir kız çocuğunun,
Masum ve ürkek bakışları vardı.
Sonsuz yolcuklara çıkmak isteyen,
Kendi duvarları arkasında hapsolmuş bir prensestin.
Duvarları yıkmak, seni kurtarmak için çıktım yola
Beyaz atlı prens değil
Biraz Keloğlan biraz Bamsı Beyrek
Biraz saf ama dürüst ve aşık bir adamdım sadece.
Aşmaya çalıştıkça duvarları
Bir tuğla daha ekleniyordun
Masal gibiydin önce sevgilim
Bir vardın bir yoktun.

Bir gün dinlemeyi denedin,
Duvarının arkasından.
Dinledin ve dinledikçe anladın,
Anladıkça alıştın,
Alıştıkça sevdin,
Sevdikçe güzelleştin.
Uçurumların kıyı oldu
Açıldım aşk yelkeni ile hayallerinin sonsuz maviliğine.

Bende, Ankara gibisin şimdi
Onun kadar grisin bazen
Bazen de onun kadar mutlusun.
Ankara gibi ruhumdaki hasretsin,
Onun gibi sevgini hak edeninsin.
Seni anlamayana hırçınsın,
Karanlık, kasvetli ruhun altındaki kalbi göreninsin.
Ne yapsam olmuyor, doymuyorum
Hem senin hem de şehrimin tadına acıkıyorum.
Evet sevgilim sen Ankara gibisin
Memleketimsin.