Yüzün gölgeli bir vaziyet almış, hamal olup taşırdın yüreğini
Bir sevda masalı koynunda, bense nazlı bir bebek olurdum kucağında
Özlem kokan sesinle masallar anlatırdın
Dinlerdim bir sonraki kelimelerine odaklanıp
Bir varmış, bir yokmuş...
Ürperirdi içim, titrerdim sebepsizce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta