Masal Gibisin Şiiri - Musa Buğdaycı

Kavrulmuş bir gönül bıraktım avuçlarına
İster gözyaşınla ıslat,ister dudaklarınla
Bugünüme yetişemedin, gel bari yarınıma
Geçmiyor sensiz zaman; saat ol, gel duvarıma

Yazacak kağıt kalmadı, ihtiyacım var tenine
Bir ok alsam kirpiklerinden, kalem etsem elime
Dolansam sarmaşık misali beline
Değecek nazar olmasın hiçbir alemde

Dua oldun da dolandın dilime
Can verir bakışların yaşayan ölüye
Gözlerin varken ne gerek var büyüye
Bozacak hoca olmasın hiçbir alemde

Bir varsın bir yoksun masal gibisin
Ağlasam gözümden düşecek misin
Hasretinle yanar oldum, ne zaman geleceksin
Gelip de bu ateşi söndüreceksin

Gönlüme düşen cemreydin, bahar getirdin ömrüme
Mürekkep oldu hasretin, doldu kalemime
Anlatmaya yetmedi seni hiçbir kelime
Bir varsın bir yoksun masal gibisin